رزاسه چیست؟ درمان و علل

روزاسه یک بیماری پوستی مزمن است که با قرمزی و التهاب پوست صورت، به ویژه در ناحیه گونه‌ها، بینی، پیشانی و چانه مشخص می‌شودعلائم شایع دیگر شامل رگ‌های خونی قابل مشاهده (تلانژکتازی)، برجستگی‌های قرمز (پاپول) و جوش‌های چرکی (پوسچول) است. در برخی موارد، روزاسه می‌تواند چشم‌ها را نیز درگیر کند و باعث خشکی، سوزش و خارش شود. درمان روزاسه معمولاً شامل ترکیبی از داروها، مراقبت‌های پوستی و تغییر در سبک زندگی برای کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری است.
 
علل روزاسه:
 
علت دقیق روزاسه ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند. برخی از محرک‌های احتمالی عبارتند از:
 
  • قرار گرفتن در معرض نور خورشید:
    نور خورشید یکی از مهم‌ترین محرک‌های روزاسه است.
  • استرس:
    استرس عاطفی و روانی می‌تواند علائم روزاسه را تشدید کند.
  • غذاها و نوشیدنی‌ها:
    غذاهای تند، نوشیدنی‌های داغ و الکل می‌توانند باعث گشاد شدن رگ‌های خونی و تشدید قرمزی شوند.
  • آب و هوا:
    تغییرات شدید آب و هوایی، سرما و گرمای شدید می‌توانند باعث تشدید علائم شوند.
  • داروها:
    برخی داروها مانند کورتیکواستروئیدها و داروهای کاهنده فشار خون می‌توانند علائم روزاسه را بدتر کنند.
  • بیماری‌های دیگر:
    برخی بیماری‌های زمینه‌ای مانند اختلالات تیروئید و مشکلات گوارشی ممکن است با روزاسه مرتبط باشند.
درمان‌های روزاسه:
 
  • داروهای موضعی:
    • مترونیدازول: این دارو به صورت کرم، ژل یا لوسیون برای کاهش التهاب و قرمزی استفاده می‌شود.
    • آزلائیک اسید: این دارو نیز برای کاهش التهاب و قرمزی و همچنین درمان برجستگی‌های قرمز و جوش‌های چرکی استفاده می‌شود.
    • برینومایسین: این دارو یک آنتی‌بیوتیک موضعی است که برای درمان جوش‌های چرکی روزاسه به کار می‌رود.
    • ایورمکتین: این دارو یک ضد انگل موضعی است که می‌تواند به کاهش التهاب و قرمزی کمک کند.
    • سولفور: این دارو نیز به صورت کرم یا لوسیون برای درمان جوش‌های روزاسه استفاده می‌شود.
  • داروهای خوراکی:
    • آنتی‌بیوتیک‌ها: تتراسایکلین، داکسی سایکلین و مینوسایکلین از جمله آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی هستند که برای کاهش التهاب و جوش‌های روزاسه استفاده می‌شوند.
    • ایزوترتینوئین: این دارو برای موارد شدید روزاسه که به سایر درمان‌ها پاسخ نمی‌دهند، استفاده می‌شود.
    • بلاکرهای بتا: این داروها می‌توانند به کاهش قرمزی ناشی از گشاد شدن رگ‌های خونی کمک کنند.
  • درمان‌های لیزری:
    • لیزر رنگی پالس: این لیزر برای کاهش قرمزی و رگ‌های خونی قابل مشاهده استفاده می‌شود.
    • لیزر Nd:YAG: این لیزر برای درمان ضخیم شدن پوست بینی (رینوفیما) و کاهش رگ‌های خونی بزرگ استفاده می‌شود.
  • سایر درمان‌ها:
    • درم ابریژن:این روش برای برداشتن لایه‌های سطحی پوست و بهبود بافت پوست استفاده می‌شود.
    • میکرودرم ابریژن:این روش برای لایه‌برداری ملایم پوست و کاهش قرمزی و جوش‌ها استفاده می‌شود.
    • کرایوتراپی:این روش برای منجمد کردن و از بین بردن ضایعات پوستی استفاده می‌شود.
    • استفاده از ضد آفتاب:محافظت از پوست در برابر نور خورشید با استفاده از ضد آفتاب با SPF بالا ضروری است.
    • مراقبت‌های پوستی ملایم:استفاده از شوینده‌ها و مرطوب‌کننده‌های ملایم برای جلوگیری از تحریک پوست.

    علت روزاسه

    1. روزاسه سابقه ژنتیک دارد. خیلی از افرادی که به روزاسه دچار می شوند در خانواده خود کسانی را داشته اند که به روزاسه دچار بوده است.
    2. سیستم ایمنی در روزاسه نقش دارد. دانشمندان دریافته اند که اغلب افراد با روزاسه های آکنه مانند نسبت به باکتری به نام bacillus oleronius واکنش نشان می دهند. این واکنش سبب می شود سیستم ایمنی آنها بیش از حد واکنش نشان دهد. دانشمندان نتوانسته اند اثبات کنند اچ پیلوری می تواند سبب روزاسه شود. خیلی افراد مبتلا به عفونت اچ پیلوری به روزاسه دچار نیستند.
    3. موجودی به نام دمودکس (mite) در این میان ممکن است نقش داشته باشد. این موجود اغلب تمایل دارد روی بینی و گونه ها زندگی کند و گونه و بینی فضاهایی است که روزاسه در آن اغلب اتفاق می افتد. تحقیقات زیاد نشان داده است که افراد مبتلا به روزاسه موجودات زیادی را بر روی پوست خود دارند. مسئله این است که خیلی افرادی که دارای این موجودات بر روی پوست خود می باشند به روزاسه مبتلا نیستند.
    4. پروتئینی که به طور نرمال پوست را از عفونت محافظت می کند cathelicidin نام دارد این پروتئین می تواند سبب قرمزی و تورم شود. نحوه پردازش این پروتئین توسط بدن ممکن است نشان دهد آیا فرد به روزاسه دچار است یا خیر

    عوارض روزاسه

    در موارد شدید و نادر، غدد چربی در بینی شما و بعضی اوقات گونه های شما بزرگ تر می شوند و منجر به تجمع بافت بر روی بینی و اطراف آن می شوند.این اتفاق در مردان رایج تر است و به کندی در طول یک دوره چند ساله رشد می کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

X